Zagórze
Zagórze – wieś w Polskce położona w województwie małopolskim, powiecie chrzanowskim, gminie Babice.
Zagórze leży na zachodnim krańcu Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, w kotlinie pomiędzy wzniesieniami Bukowicy od południa, Żelatową od zachodu oraz Grodziskiem Małym i Dużym od wschodu.
Najwiekszymi atrakcjami turystycznymi Zagórza są rezerwat przyrody Bukowica ze skupiskiem buczyny karpackiej ze starodrzewiem bukowym. Atrakcją rezerwatu jest mająca długość kilkunastu metrów wychodnia – ściana skalna z triasowych wapieni. W skale liczne otwory niewielkich jaskiń. Wąwozy lessowe „Małe Gaje” oraz „Duże Gaje” na zboczach Garbu Tęczyńskiego w północnej części wsi. „Grodzisko Duże” datowane na VII-XI, na wzniesieniu o tej samej nazwie, z zachowanymi fragmentami obwałowania. „Grodzisko Małe” na wzgórzu Srebrnica, związane z poszukiwaniem rud srebra w XIII wieku. Neobarokowa kapliczka z 1938 roku przy ulicy Piłsudskiego. Chałupy krakowskie jak relikty architektury drewnianej zlokalizowane przy ulicy Piłsudskiego oraz Górskiej.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zag%C3%B3rze_(powiat_chrzanowski)
Zagórzanka
Ośrodek Rekreacyjno – Wypoczynkowy w Zagórzu (ul. Wieczysta) – boiska sportowe (w tym do piłki plażowej), siłownia zewnętrzna, elementy placu zabaw, miejsce wypoczynku (ławki, grill). Miejsce to leży u podnóża Rezerwatu Bukowica, gdzie można pospacerować wśród unikalnego skupiska buczyny, obserwować ptactwo leśne i inne ciekawe rośliny. Na terenie rezerwatu znajduje się również popularne źródełko z krystalicznie czystą wodą oraz według legend miejsce boginek i złotej kaczki. Obiekt administrowany przez Klub Sportowy Zagórzanka Zagórze
Wioska u źródła
Źródło – pozytywnej energii bije wśród malowniczych wzgórz otaczających Zagórze. Miejscowe legendy mówią, że tutejsza woda doskonale wpływa na cerę, że dodaje urody, a głosowi pięknej barwy. Ba, wzmacnia też miłość małżeńską i chroni przed złym słowem. Może, zatem nie przypadkiem zatrzymały się w Zagórzu wojska króla Sobieskiego w swej arcyważnej wyprawie na Wiedeń? Czy było warto? Kto ośmieli się zaprzeczyć! Przyjedź: zaczerpnąć zdrowej wody, zajrzeć do studni życzeń a przede wszystkim aktywnie spędzić czas. Zapraszamy osoby lubiące aktywny wypoczynek i zdrowie, seniorów, dzieci, grupy zorganizowane. Wszystkie elementy oferty ustalamy indywidualnie.
W ofercie:
– Ścieżki rowerowe Borowiec – Wygiełzów
– Sztuczna plaża
– Szlaki piesze po otaczających wzgórzach: Grodzisko, Żelatowa, Bukowica oraz szlak „papieski” i szlak „kapliczek”
– Quest – wycieczka z zagadkami po Rezerwacie Przyrody Bukowica
– Siłownia na świeżym powietrzu przy klubie sportowym „Zagórzanka”.
– Plac zabaw i boisko wielofunkcyjne przy szkole.
Przejażdżki bryczką latem, kuligi zimą (tel. 505 081 696, 32 622 90 21). Możliwość degustowania specjałów miejscowej kuchni – pieczone ziemniaki na ognisku, placki tarte ziemniaczane, kaczka po zagórsku (na zamówienie – tel. 602 610 075). Możliwość zorganizowania warsztatów: malowanie na płycie, malowanie na szkle, gimnastyka Tai Chi przy źródle.
.jpg)
www.zagorze.miejscazcharakterem.pl
www.facebook.com/wioskauzrodla/
Władysława Macuda tel.:602 610 075
Stowarzyszenie Emerytów I Rencistów „WESOŁA JESIEŃ”
Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów „WESOŁA JESIEŃ” powstało 24 maja 2011 r.
Celem stowarzyszenie jest:
– rozwijanie więzi społecznych i ogólnoludzkich łączących mieszkańców Zagórza, a także planowanie i organizowanie działań gospodarczych, kulturalnych i społecznych dla harmonijnego i zrównoważonego rozwoju wsi i stałego podnoszenia poziomu życia jej mieszkańców,
– działalność charytatywno-opiekuńcza, w tym z zakresu opieki społecznej,
– angażowanie mieszkańców i sympatyków do pomocy w realizacji zamierzeń stowarzyszenia,
– prowadzenie działalności z zakresu profilaktyki i rozwiązywania problemów patologii społecznych,
– upowszechnianie kultury fizycznej, sportu i turystyki,
– zadania z zakresu nauki, edukacji, oświaty i wychowania (w tym rozwijanie społeczeństwa internetowego),
– inicjowanie i wspieranie działań z zakresu promowania i kultywowania, tradycji kulturowych, zwyczajów ludowych i dorobku historycznego,
– działalność na rzecz poprawy bezpieczeństwa w kontaktach z instytucjami publicznymi,
– zadania z zakresu ekologii i ochrony dziedzictwa przyrodniczego,
– działalność doradczą dla społeczeństwa – doradztwo prawne, podatkowe, konsulting itp.,
– wspieranie innych inicjatyw społecznych i działań do realizacji celów stowarzyszenia,
– działań na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami.
Marsz. Józefa Piłsudskiego 149, 32-555 Zagórze,
Rezerwat Bukowica
Rezerwat Bukowica – jest krajobrazowo-leśnym rezerwatem przyrody, położonym
na terenie Nadleśnictwa Chrzanów w gminie Babice, w granicach Tenczyńskiego Parku Krajobrazowego. Objęta ochroną Bukowica (361 m n.p.m.) stanowi fragment Garbu Tenczyńskiego. Rezerwat o powierzchni 22,76 ha ustanowiono w 1987 r. w celu ochrony naturalnej buczyny karpackiej oraz mającej kilkanaście metrów długości wychodni wapienia triasowego. Znajdują się tutaj nieczynne kamieniołomy oraz malownicze głazowisko.
W terenie wyraźnie widoczna jest granica pomiędzy buczyną, a otaczającym rezerwat borem sosnowym. Atrakcją rezerwatu jest mająca długość kilkunastu metrów wychodnia – ściana skalna z triasowych wapieni. W wychodniach skalnych zobaczyć można liczne otwory niewielkich jaskiń.
W rezerwacie Bukowica potwierdzono istnienie 171 gatunków roślin naczyniowych, z których – 13 gatunków objętych jest całkowitą ochroną, w tym 6 gatunków storczyków. Do ciekawostek przyrodniczych w tym rezerwacie można zaliczyć rzadko spotykane kwitnące okazy bluszczu pospolitego, które wspinają się po sosnach na wysokość 5 – 10 m. Buczyna
na Bukowicy posiada również dość bogatą florę mchów i wątrobowców. Mszaki występują
w szerokim spektrum siedliskowym; od gatunków naskalnych do występujących na murszejącym drewnie i u podstawy żywych drzew.
Źródło: http://www.twojamalopolska.pl
Neobarokowa kapliczka
Neobarokowa kapliczka z 1938 roku przy ulicy Piłsudskiego przy szkole.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zag%C3%B3rze_(powiat_chrzanowski)
„Grodzisko Duże”
Tajemnicze i mało znane pozostałości dawnego grodu nie mają do końca ustalonej chronologii. Na nasze, amatorskie oko, mogą pochodzić z okresu wczesnego średniowiecza, być może nawet z czasów przedchrześcijańskich (ale gdyby się okazało, że wcześniej rezydowała tam ludność tzw. „kultury łużyckiej”, ani by mi powieka nie drgnęła ze zdziwienia).
Pozostałości twierdzy zajmują niemal cały szczyt Góry Grodzisko, zwanej także Grodziskiem Wielkim (wzniesienie zostało nazwane tak przez okoliczną ludność dla odróżnienia od Grodziska Małego, czyli Srebrnej Góry, Srebrnicy).
Chociaż kamienne umocnienia są wyraźnie widoczne jedynie od strony północno – zachodniej, warownia prezentuje się bardzo wdzięcznie dla oka. Jej strome stoki pobudzają wyobraźnię: „ze trzy razy by tu takiego jednego z drugim usiekli, zanim by się wyspindrał do góry po tej stromiźnie”.
Całość założenia sprawia wrażenie obszernego, przyzwoicie zachowanego grodziska pierścieniowatego typu wyżynnego, otoczonego kamienno – ziemnym wałem.
Miejsce to jest zdecydowanie warte zainteresowania, badań archeologicznych .
Źródło:
http://www.straznicyczasu.pl/viewtopic.php?t=51
„Grodzisko Małe” na wzgórzu Srebrnica
Malownicze ślady łomów wapienia triasowego pośród lasu na stoku wzgórza zwanego Srebrnica. Niektórzy dopatrują się tutaj także grodziska – stąd druga nazwa Grodzisko Małe. Wydobywany tutaj kamień wypalano zapewne w piecu szybowym. Niestety nie ma po nim śladu z wyjątkiem starych map austriackich, na których jest zaznaczony. Intrygująca jest nazwa Srebrnica, która może sugerować dawne wydobycie srebra. Istniejąca niedaleko kapliczka św. Rozalii prawdopodobnie została zbudowana w związku z szalejącymi w tej okolicy w XIX w. epidemiami cholery.
Źródło:
https://otwartezabytki.pl/pl/relics/77370-nieczynny-kamieniolom-wapienia-na-stoku-wzgorza-srebrnica-grodzisko-male
Kapliczka św Rozalii XIX w.
Murowana kapliczka domkowa znajduje się około 2 km na południowy wschód od Zagórza, u stóp Grodziska Wielkiego, przy leśnej drodze do Wygiełzowa. Kapliczka prawdopodobnie zbudowana została w związku z jedną z szalejących w tej okolicy w XIX wieku epidemii (św. Rozalia jest m.in. orędowniczką chroniącą od zarazy). W dawniejszych czasach w Boże Ciało spod kapliczki odbywała się procesja do kościoła parafialnego w Babicach. Otwór wejściowy w formie arkady zamknięty jest ozdobną, dwuskrzydłową, metalową bramką. Wewnątrz ołtarz oraz współczesny obraz św. Rozalii. Obok stoi drewniana rzeźba świętej wykonana przez rzeźbiarza Józefa Mierzwę.
Jacek Bańkowski podaje, że kapliczka św. Rozalii została wzniesiona przez mieszkańców Zagórza w miejsce innej kapliczki epidemicznej, która stała przy starej drodze z Płazy Dolnej do Pogorzyc, po drugiej stronie Grodziska Wielkiego. W tej starej kapliczce „Okoliczna ludność podczas zarazy chroniła się i prosiła matkę Bożą o ratunek. A że stała pomiędzy Płazą, Wygiełzowem, Zagórzem i Pogorzycami, wierni z tych okolicznych miejscowości licznie i chętnie ją odwiedzali. Starsi powiadali, że zdarzył się nawet w tym miejscu cud uzdrowienia dorosłego mężczyzny z cholery. Przy okazji modlitw, odprawiano tam podobno msze święte z udziałem okolicznych plebanów. W środku okazałej kapliczki znajdował się kamienny ołtarz i tam właśnie wierni stali lub klęczeli wokół. Możliwe, że tam właśnie odprawiano wszystkie pogrzeby osób zmarłych na cholerę w Płazie. Podobno po pierwszej wojnie światowej stara kapliczka podupadła. Może wiązało się to z wytyczeniem nowych dróg w Płazie, nie wiadomo. Ludność z Zagórza zbudowała bardzo podobną do niej kapliczkę pod wezwaniem św. Rozalii. Po drugiej wojnie światowej stara choleryczna kapliczka podupadła jeszcze bardziej. Niektórzy mówili, że do reszty zburzyli ją Niemcy, ale inni twierdzą, że kilku młodych aktywistów komunistycznych z Płazy i Pogorzyc, pod osłoną nocy, rozkopali pozostałe jeszcze mury kapliczki w poszukiwaniu skarbów tam ukrytych”